SS

Historia ludzkiej sieci wg. Johna i williama Mcneillów.

1) ogólnoludzka sieć ---> 2) sieć rzadka ----> 3) sieć Starego świata ----> 4) sieć monopolityczna (1450 – 1800) ----> 5) sieć masowa i globaln
1. plemiona składały się z kilkudziesięciu-kilkuset ludzi. Etap organizacji ludzi w rozprzestrzeniające się plemiona łowieckie. Sieć ta była rzadka aż do czasu tworzenia się osad – ok. 6 tys. lat temu sieci rzadkie przekształciły się w miast
2. powstały pierwsze cywilizacje. Zaczęły one tworzyć nowe połączenia ze sobą.
3.  Powstała około 2 tys. lat temu przez nawiązanie kontaktu Euroazji i Ameryki południowej. Komunikacje poprawiło pojawienie się alfabetu.
4. XV wiek, rozwój nawigacji pomaga w kontakwotwać się. Szybszy obrót informacji . pod koniec XIX wieku tworzą się media tradycyjne, które są przyczyną rozwoju sieci masowej. 

Wnioski: We wszystkich sieciach współistnieje kooperacja i rywalizacja, Historia zmierza ku coraz większej kooperacj społecznej – dobrowonej i wymuszonej, Ludzkie sieci ciągle się rozrastały – praktycznie znikome społeczności pozostają poza siecią, Siła komunikacji miedzludzkiej – współpraca i rywalizacja zmieniła ludzką planetę – rozwój ekonomiczny, urbanizacja, technologia

SPOŁECZEŃSTWO INFORMACYJNE - JOHOKA SHAKAI

- pierwszy tego terminu użył w 1963 Tadao Umesamo, spopularyzował futurolog Kenichi Koyama w 1968

-europa: 1978 Simon Nora, Alain Minc w raporcie dla prezydenta Francji


społeczeństwo informacyjne – wszystkie działania są nasycone informacją. Oparte na:
- nauka, racjonalność, refleksyjność
- gospodarka związana z produkowaniem info.
- Rynek pracy zdominowany przez zawody oparte na przetwarzaniu inf
- Kultura zdominowana przez produkty medialne i informacyjne.

Społeczeństwo masowe – to takie, w którym istnieje infrastruktura grup i organizacji, które kształtują sposób jego organizacji na wszystkich poziomach. Podst. jednostkami są relatywnie duże społeczeństwa.

Społeczeństwo sieci – formacja, w której istnieje infrastruktura sieci społecznych i medialnych, które kształtują sposób jego organizacji


Społeczeństwo postprzemysłowe                                          rewolucja komunikacyjna
(Bell 1973)                                                                                  (Williams 1983)

                                                                      Społ. informacyjne

Wiek informacji                                                                        społ. sieciowe
(1989 Dezard?)                                                                                         (Castells 1996)


Samotny tłum – ludzie w otoczeniu technologii stają się coraz bardziej samotni

        5 DEFINICJI SPOŁ. INFORMACYJNEGO – kryteria identyfikacji tegoż.
 techniczne – spektakularne wynalazki techniczne. Wynalazki z dziedzinie przetwarzania, gromadzenia i transmisji danych. Wprowadziły IT do wszystkich dziedzin życia (Naisbitt i Toffler). (Ultrastyk i ultratechnologia)
 ekonomiczne.
1.  Daniel Bell – społeczeństwo postprzemysłowe. Najważniejszy czynnik rozwoju – wiedza. Cechy:
- dominacja sektora usługowego, rozwój finansów, ubezpieczeń, oświaty, nauki
- dominacja specjalistów i naukowców w strukturze zawodowej
- kluczowe znaczenie wiedzy teoretycznej jako źródła innowacji i polityki
- orientacja na kontrole społeczną
- tworzenie technologii intelektualnych, jako podstawy podejmowania decyzj
- wzrost przepływu informacji
2. jest to społeczeństwo jednocześnie informacyjne,  bo
- preindustrialne – życie grą przeciw przyrodzie, liczy się siła mięśni
-  przemysłowe – gra prowadzona przeciwko przetworzonej przyrodzie – liczą się maszyny
- poprzemysłowe – gra toczy się między osobami – liczy się informacja (specjaliście, eksperci, nowa inteligencja – posiadają wiedzę teoretyczną.

A)Herbert Schiller – informacja i rozwinięty kapitalizm. Szkoła ekonomii politycznej.
·         info i komunikacja mają kluczowe znaczenie dla stabilności systemu kapitalistycznego
·         bada nie przekazy i media, a strukturalne cechy mediów: własność, dochód i jego źródła
·         przemysł duchowy – dla czyjej korzyści i pod czyją kontrolą rozwija się sektor informacji
·         kultura – sp. Z o.o. – handlowy charakter kultury
·         wolny rynek mało zainteresowany społ obywatelskim, nacisk na zyski
·         zróżnicowanie klasowe – czynniki: rozpowszechnianie, tworzenie i dostęp do informacji
·         elita określa kto korzysta z rewolucji informacyjnej
·         sektor info jest zdominowany przez korporacja

3) zawodowe (Piare i Sabel)
-  nowe techniki info stwarzają podstawy dla elastycznej specjalizacji jako nowej formy pracy i produkcji
-  elastyczność pracowników – zamiana zawodów, płaca wedle pracy a nie kontraktu zbiorowego
-  elastyczność produkcji, nowe produkty, dostosowywanie do klienta
-  elastyczność konsumpcji

4) przestrzenne – Castells. Społ. sieci.
-   info kluczowym zasobem strategicznym
-          infrastruktura teleinformatyczna – sieć pozwala działać natychmiastowo
-          lawinowy przyrost nowych mediów i sieci komunikacyjnych
-          informatyzacja gospodarki – jej globalizacja
-          przyrost śmierci informacyjnych i nowe podziały społeczne

5) kulturowe – Baudrillard
-          potop informacyjny
-          eksplozja sygnifikacji
-          coraz więcej znaków, coraz mniej znaczeń
-          simulacrum – świat symulowany, rzeczywistość wirtualna, nie ma odniesienia do świata zewnętrznego
-          hiperrzeczywistość.

-          Wariant pesymistyczny – społeczeństwo sieciowe doprowadzi do kontroli jak u Orwella
-          Optymistyczny – system wolności do wyboru, sieć komunikacji doprowadzi do systemu zrównoważonego
-           Pośredni – najlepszy wariant to społ. informacyjne


DYSKURSY I KONTEKST ROZWAŻAŃ O SPOŁ. SIECIOWYM



SPOŁ. SIECIOWE – CECHY:
-          obecność wyrafinowanych i prawie wyłącznie cyfrowych technologii komunikacji sieciowej i zarządzania dystrybucją informacji
-          reprodukowanie i instytucjonalizacja sieci poprzez i pomiędzy społeczeństwami.

powinny być strzałki wszędzie takie <---->, ale nie chciało mi się bawić.
-          punkty węzłowe – wyraźny punkt, połączony przynajmniej z 1 innym punktem, chociaż często funkcjonuje jako łączący się z 2 lub więcej węzłami
-          powiązania – łącznik między punktami, łączy się jeden węzeł z innymi
-          przepływy – to, co przechodzi pomiędzy węzłami wzdłuż powiązań.

1) Węzeł
-          potężne lub bezsilne
-          aktywne lub bezczynne
-          stacjonarne lub mobilne
-          stałe lub tymczasowe
-          mogą być źródłami sieci bądź sieciowymi odbiorcami różnego rodzaju przepływów.
2) Powiązania
-          słabe lub silne
-          prywatne lub publiczne
-          rozproszone lub skoncentrowane
-          równoległe lub krzyżujące się
3) Przepływy
-          obfite lub niewielkie
-          regularne lub nieregularne
-          znaczące lub bez znaczenia

cechy sieci.
-          skupione wokół centrum
-          zdecentralizowane
-          rozproszone
-          hierarchiczne lub horyzontalne
-          ograniczone
-          skończone
-          zawierające lub wykluczające
-          intensywne
-          wzajemnie oddziaływujące

właściwości społ. sieciowego wg. Castellsa.
Składa się z sieci obejmujących sfery produkcji, władzy, doświadczenia tworzących kulturę wirtualną, przepływu globalnych trendów, przekształcających się czasu i przestrzeni.
-          na gruncie ekonomii społ. sieci oparte jest na transferze info, w przeciwieństwo do wyłącznie przemysłowej gospodarki.
-          Ekonomia społ, sieci jest zorganizowana globalnie, na zasadzie modelu sieciowego
-          W społ, sieciowym ludzkie doświadczenia czasu i przestrzeni zastąpione są ponadczasowością oraz przestrzenią przepływów
-          W społ. sieci władza i bezsilność są funkcją dostępu do sieci i kontroli przepływów; dostęp do sieci tworzy istotny próg wykluczenia lub włączeni do tego społ.
-          Podstawowym źródłem konfliktu i oporu w społ. sieciowym jest sprzeczność pomiędzy charakterem sieci, polegającym na braku umiejscowienia a zakorzenieniem ludzkiego znaczenia.

Przestrzeń i czas w społ. sieci.

Procesy:
1)      oddalanie czasowo – przestrzenne. Tradycyjnie media opierały się na kontaktach bezp. Społ. sieci poszerza swój zasięg czasowo – przestrzenny. Ważną role odgrywa przechowywanie informacji. Castells wskazuje na elity – dysponują i decydują o czasie pracy. Czas zegarowy – w społ. sieciowym zaawansowanym odgrywa wielkie znaczenie np. w niektórych sektorach gospodarki. Czas jest b. ważny dla globalnych widzów. Poczucie zmniejszenia rozmiarów świata.

Zjawiska
1)      Podniesienie rangi środowiska społecznego – ludzie, widząc globalnie światy przekazywane przez media mają poczucie, że nasze środowisko jest gdzieś daleko, a prawdziwy świat jest gdzie indziej.
2)      Środowiska społ. będące wytworem człowieka stało się bardziej obiektywne = coraz bardziej upodabnia się do świata natury. Ludzie mają dziś poczucie, ze funkcjonują w anonimowej, niejasnej, niedookreślonej, niemożliwej do kontrolowania rzeczywistości. Widać symptomy alienacji i wykorzenienia.
3)      Fragmentaryzacja – coraz więcej jest środowisk społ. w 3D, która nie opierają się na wspólnych wartościach, tylko celach.
4)      Uniwersalizacja i standaryzacja zjawisk społecznych – ujednolicenie ludzkich działań. Te same czynności są wykonywane w coraz większej ilości miejsc i następuje wymiana doświadczeń na skale globalną. Nastąpiła dyfuzja miejskiej kultury zachodu – to, co było popularne w miejskich kulturach zachodnich rozprzestrzeniło się. Rezultatem jest  to, że kultury o słabszej tożsamości zanikają.
5)      Indywidualizacja przestrzeni i czasu – samotne jednostki wycofują się do swoich indywidualnych domostw. W sieci tworzą wspólnoty odległe przestrzennie, bez poczucia bliskości, z drugiej strony władza i inni ludzie coraz częściej wkraczają w prywatne życie jednostki.

TELENAUKA – jak wykorzystać sieć do nauki?

Wady:
-          uzależnienie od komunikacji z jednostką edukacyjną
-          interakcje między uczniami a nauczycielami są bardzo ubowie
-          problem z samodzielności i samodyscypliną
-          izolacja społeczna
-          sieć wymusza działanie w wielu przestrzeniach, nie da się oddzielić zajęć od innych.

Ekonomia sieci wg. Castellsa.

KAPITALIZM INFORMACYJNY ------->    EKONOMICZNA GLOBALIZACJA I                                                                                                                        EKONOMICZNA ORGANIZACJA SIECI.

Wg. Castellsa społ. Sieci nie byłoby, gdyby nie było gospodarki kapitalistycznej. Musiała się ona przekształcić w informacyjną i globalną.

Przygotowanie kapitalizmu do info i ekonom.
-          Technologie są instrumentalne względem działań. Dostarczają infrastruktury i technologii, kontrolujących dzałania ekonomiczne
-          Technologie komunikacyjne cyfrowe mają zasadnicze znaczenie dla wytwarzania i krążenia markowej konsumpcji i rozrywki
-          Globalizacja gospodarek ustanawia warunki, w jakich rozwijają się technologie sieciowe.

Cechy globalnej ekonomii.
-          ogranicza się autonomię ekonomiczną i polityczną suwerennych państw
-          ograniczenia, narzucone przez handel miedzynarowyt i umowy w sprawach instytucji, międzynarowodw inwestycje, które wprowadzają umowy w życie.
-          Koncentracja władzy ekonomicznej w rękach coraz mniejsze liczny zintegrowanych korporacji ponadnarodowych. System globalnej ekonomii można opisać wg. 4 gł. orientacji: Prywatyzacja przedsiębiorstw; liberalizacja rynków; tworzenie klimatu inwestycji przez państwa; komercjalizacja i korporatyzacja sektora publicznego

11 cech nowej ekonomii w społ. sieci.
1) technologia – wzrastająca wydajność sektorów technologii i przemysł o wysokim użyciu technologii
2) utowarowiona informacja – powiększające się rynki dla utowarowania informacji, produktów i usług w zakresie wiedzy.
3) Umiędzynarowodowienie firm i produktów
4) Rosnąca technologiczna mediacja reklamy i finansowa działalność – e-handel
5) Wysoko wykwalifikowana siła robocza – rosnące zapotrzebowanie na specjalistów
6) Edukacja i kształcenie – wzrost znaczenia edukacji, uczenie się przez całe życie
7) Zatrudnienie w usługach i informacji
8) Zmiana w strukturze pracy i zatrudnienia
9) Innowacje i badania – oraz nastawienia na rozwój jak siłę napędową gospodarki
10)         Wzrost liczby nowych modeli produkcji i zarządzania
11)         Cyfrowe podziały – czarne dziury kapitalizmu – chodzi o podział między tymi, którzy nie mają technologii, a tymi, którzy je mają i stoją w pozycji dominującej do tych 1-szych.
a)       na poziomie jednonarodowym
b)       pomiędzy regionami w państwie
c)       na poziomie międzynarodowym
logika wykluczenia – polaryzacja i ekonomiczne pozbawienie pracy. Czarną dziurą Castells nazywa 4 świat.

Przedsiębiorstwo sieci.
Zdeterytorializowana sieć sieci połączona ekonomicznymi węzłami, twór którego architektura przypomina zaawansowane cyfrowe technologie komunikacyjne.

Cechy:
1)       struktura – te przedsiębiorstwa składają się z dwóch elementów: sieci komunikacji; sieci produkcji. Castells stwierdza, że struktura coraz częściej organizuje się horyzontalnie, mieszają się autonomie węzłów.
2)       Wielonarodowść – sieci są po części wielonarodowe. Tworzą powiązania. Pojawia się w ramach firm oraz wynajmowanych partnerów. Gosp. Narodowe zostały zaangażowane w tzw. zawody lokalizacyjne tworząc środowiska sprzyjające firmom
3)       Role sieci małych i średnich – rozprzestrzenianie się sieci małych i średnich firm, połączone w tzw. mniejsze sieci. Zawiera się kontrakty na pewne usługi lub produkty z małymi firmami.
4)       Projekty międzyfirmowe – rosnące znaczenie tychże. Firmy zawiązują sojusze miedzy sobą, żeby móc na siebie oddziaływać i mieć korzyści.
5)       Sieci oddziaływania sprzedawców i klientów – wzrastają sieci tego oddziaływania. Sieć okazuje się doskonałą przestrzenia do zdobywania wiedzy o kliencie. Następuje personalizacja konsumpcji – sprzedawcy coraz więcej o nas wiedzą. Klienci i sprzedawcy są węzłami. Obustronne korzyści.