Początek unifikacji Europy

PIERWSZE PRÓBY UNIFIKACJI EUROPY

• Apel o budowanie Europy federalistycznej pierwszy raz został wyraźnie sformułowany na Kongresie Ruchów Europejskich w Hadze 7-11.05.1948
  FR ,Bel ,HOL, WŁO optowały za konstrukcją federalną .
  WB i Skandynawia bardziej zdystansowane podejście.

• Ważną przesłanką dla tworzenia w powojennej Europie silnych struktur mnar było poparcie dla tej idei ze strony USA –konieczna pomoc gospodarcza od USA ,a Waszyngton otwarcie powiedział ,że uzależnia swoją pomoc od kooperacyjnych wysiłków Europejczyków. Właśnie dlatego w kwietniu 1948 utworzono w Paryżu Organizację Europejskiej Współpracy Gospodarczej, która zarządzała funduszami w ramach Planu Marshalla.

• Przesłanką do integracji Europy była także potrzeba odbudowa silnych gospodarczo Niemiec i Francji .Dlatego powstaje Plan Schumana z 9 maja 1950 przewidujący utworzenie EWWiS ( powołana do życia układem z 18.04.1951)

• 17 marca 1948 WB ,FR , Benelux podpisują traktat Brukselski o wzajemnej obronie. W jego preambule mowa o tym ,że został zawarty w celu przeciwdziałania powrotowi Niemiec do polityki agresji. (to zalążek integracji militarnej)

• 24 października 1948 PLAN PLEVENA:
  - przewiduje utworzenie Europejskiej Wspólnoty Obronnej , struktury ,która kontrolowałaby proces remilitaryzacji RFN
  - w jej ramach powstałaby zintegrowana armia europejska , w której siły zbrojne RFN byłyby poddane kolektywnej kontroli europejskiej
  -projekt spotyka się z silnym poparciem USA
  - 27 maja 1952 FR,RFN, WŁO, Benelux podpisują traktat o ustanowieniu EWO(ale nie wejdzie w życie)
  -priorytetowymi celami EWO miało być obrona Europy Zach przed ewentualnym atakiem ze strony ZSRR, zapobieżeniu odbudowy militaryzmu niemieckiego ,niemieckiego także uniezależnienie p.zachodnioeuropejskich od pomocy i wsparcia militarnego USA .
  -struktura instytucjonalna EWO wzorowana na EWWiS
  - to miał być pierwszy wielki krok na drodze do integracji politycznej Europy Zachodniej

• Rodzi się także postulat ustanowienia wspólnej polityki zagranicznej ,zawarty w idei traktatu o Europejskiej Wspólnocie Politycznej:
  -10 marca 1953 Tymczasowe Zgromadzenie EWWiS wypracowało i przedstawiło projekt traktatu o EWP
  -zaproponowana struktura miała być oparta na rozwiązaniach przyjętych dla EWWiS , ale zwiększone kompetencje czynnika parlamentarnego.
  -EWP miała służyć jako super struktura dl istniejących EWWiS i EWO ,a później wchłonąć obie organizacje
  -projekt wzbudza entuzjazm w kołach federalistów ale dystans większości państw(największe zastrzeżenia ma FR)
  -kres dla dyskutowanych projektów przychodzi gdy 29 sierpnia 1954 francuskie Zgromadzenie Narodowe odmawia ratyfikacji traktatu o EWO –co powoduje także zatrzymanie prac nad projektem traktatu o EWP.

• Niepowodzenie projektów EWO i EWP oznaczało zablokowanie szybkiej drogi do unifikacji Europy Pozostała wolniejsza droga integracji funkcjonalnej i taki sposób został zawarty w Traktach Rzymskich
  -25 marca 1957 Traktaty Rzymskie o utworzeniu EWG i EURATOMU :
  - traktaty te zawierają postanowienia odnoszące się do stosunków zewnętrznych
  -traktaty te przeniosły uwagę na twórców i zwolenników integracji z aspektów militarnych i politycznych na kwestie integracji gospodarczej.
  -nie zrezygnowano oczywiście z idei integracji politycznej ale postanowiono dojść do niej poprzez zacieśnienie więzi gospodarczych. (to taka „okrężna droga”)

PLANY FOUCHETA

• w 1958 do władzy dochodzi de Gaulle ,zaostrzają się spory między zwolennikami federalizacji Europy i rzecznikami budowania jedności politycznej opartej na państwach narodowych .Francja lansuje to drugie postulując prowadzenie regularnych regularnych długotrwałych konsultacji w celu przygotowania unii politycznej , a zdecydowanie sprzeciwia się budowie struktur ponadnarodowych.
• 19 października 1961 Plan Foucheta I TO PROJEKT TRAKTATU przedłożonego przez FR
  -dotyczy ustanowienia –realizowanej w formule międzyrządowej –wspólnej polityki zagranicznej i obronnej we „współpracy z innymi wolnymi narodami” , także współpracy naukowej i kulturalnej
  -sprawy ekonomiczne państw nie wymienione
  -Rada w składzie szefów rządów 4 razy w roku spotkania
  -istniejące Zgromadzenie Wspólnot Europejskich mogłoby debatować i uchwalać zalecenia we wszystkich sprawach Unii
  -Komitet Polityczny siedziba w Paryżu przygotowuje i realizuje decyzje Rady ,składa się z wyższych urzędników MSZ
  -traktat podlegałby rewizji po 3 latach
  -do tego planu główne zastrzeżenia BEL i HOL (boją się że może on osłabić NATO)

• 13 stycznia 1962 Plan Foucheta II
  -to zrewidowany projekt planu Foucheta I , który uwzględniał większość zastrzeżeń podnoszonych przez partnerów FR m.in.:
  - rezygnował z unifikacji polityki obronnej państw członkowskich
  -promuje ideę „Europy ojczyzn” a nie federalistyczną ideę „Europy narodów europejskich”
  -zdradza intencje FR do budowy jedności Europy by mogła konkurować politycznie z USA
  -wiosną 192 plan ostatecznie odrzucony (negatywne stanowisko Włoch , Belgii, Holandii. )

USTANOWIENIE EUROPEJSKIEJ WSPÓŁPRACY POLITYCZNEJ : RAPORT LUKSEMBURSKI

• 1-2 grudnia 1969 Szczyt szefów państw i rządów Szóstki w HADZE to prawdziwy przełom
  - zapowiedziano koordynację polityki na rzecz budowy unii politycznej ,dając tym samym sygnał do utworzenia w przyszłości struktury współpracy politycznej
  -zmiana sztywnego stanowiska Fr gdzie prezydentem Pompidou ,który zgadza się na przyjęcie WB do WE

• W styczniu 1970 rozpoczęła pracę grupa wyższych urzędników z MSZ p. członkowskich- polityczni dyrektorzy ,którzy potem utworzą Komitet Polityczny- grupie przewodniczy dyplomata belgijski Davignon. Przygotowują oni raport:

-27 października 1970 przyjęty Raport Luksemburski (Raport Davignona)
-tworzy on nową instytucję Europejską Współpracę Polityczną ( w ramach której prowadzone były konsultacje polityczne p.członkowskich aż do traktatu z Maastricht)
-cel nadrzędny EWP to zwiększenie wysiłku Europy na rzecz korzystania z rozwoju gospodarczego swoich krajów oraz poszanowania wolności i praw człowieka
-celem też ukształtowanie woli zbudowania unii politycznej
-państwa będą zmierzać do skorelowania prowadzenia wspólnych polityk WE z rozwojem w sferze poltycznej tak, aby przybliżyć czas , kiedy Europa będzie mogła przemawiać jednym głosem.
-zapewnienie rosnącej odpowiedzialności Europy za sparwy światowe
- drogą do unii politycznej stopniowy postęp
-nie przewidywał utworzenia wspólnoty nadrzędnej która wchłonęłaby trzy pozostałe ,lecz proponował równoległe ich istnienie z EWP
-to NIE był traktat ale dokument polityczny.
-Raport Davignona łączył w sobie dwie koncepcje budowania jedności politycznej integrującej się Europy.

• Od 1 stycznia 1973 nowi członkowie WB, Irlandia i Dania.

REFORMOWANIE EWP

• Ustanowiona w 1970 EWP miała być systematycznie doskonalona .prowadzono liczne prace studyjne o debaty polityczne by zwiększyć jej efektywność i stopniowo urzeczywistniać wizję jedności politycznej. Dyskusje zdominowane przez Pompidou –powrócił on do idei konfederacji europejskiej –wg niego zasadnicza władza w takiej konfederacji powinna przynależeć do państw narodowych , reprezentowanych przez ministrów odpowiedzialnych za sprawy europejskie ,władza ta z biegiem czasu przybrałaby formę rządu europejskiego podejmującego decyzje kolektywnie . Propozycje francuskie komplikują debatę na temat budowy unii politycznej i funkcjonowania EWP.Np RFN bardzie idzie ku idei federacyjnej niż konfederacyjnej ale popiera pewne propozycje francuskie.
• 1-21. października 1972 Szczyt w Paryżu
  -skoncentrowano się na omówieniu : unii ekonomicznej i monetarnej , umocnienia instytucji i zmierzania w kierunku unii politycznej ; zewnętrznych stosunków Wspólnoty i jej zaangażowania na świecie.
  -wydana deklaracja szefów 6 państw „państwa członkowskie WE są zdecydowane przekształcić przed końcem bieżącej dekady całość wzajemnych stosunków w Unię Europejską”
  -postanowiono wyraźnie rozdzielić sprawy WE i pozatraktaowej Europejskiej Współpracy Politycznej.
  -powierzając sprawy unifikacji instytucjom Wspólnoty , a sprawy EWP MSZ szefowie państw i rządów postanowili w rzeczywistości że EWP będzie rozwijana niezależnie-to pierwszy krok do rezygnacji z roli EWP jako motoru integracji europejskiej
  -szczyt uznał potrzebę zgodności między EWP a politykami Wspólnoty
  -jedynym wyraźnym proceduralnym udoskonaleniem było wprowadzenie zasady ,że odtąd MSZy
  będą się spotykać 4 razy w roku a nie 2

• 23 lipca 1973 Raport Kopenhaski ( drugi Raport Davignona)
  -opracowany przez Komitet Polityczny dotyczył Europejskiej Współpracy Politycznej
  -zaakceptowano jego tekst na spotkaniu szefów dyplomacji 9 państw w Kopenhadze
  -podkreślił rolę Urzędu Przewodniczącego czyli tzw Prezydencji w przygotowywaniu dyskusji ministrów w realizacji ich decyzji
  -usankcjonowano zasadę 4 spotkań w roku przez MSZ ,stworzono możliwość dodatkowych konsultacji między spotkaniami , co w praktyce oznaczało konsultacje przy okazji spotkań Rady.
  -Przeniesiono konsultacje przygotowawcze do rozmów z instytucjami systemu ONZ i UZE do EWP
  -legitymizował instytucję kontaktów organizowanych między ambasadorami Dziewiątki w sprawach EWP , potwierdzając ,że mogą oni otrzymywać od swoich MSZ informacje na temat Wspólnoty i czasami organizować konsultacje kolektywne na określone tematy.
  -raport konkludował ,że współpraca w dziedzinie polityki zagranicznej musi być umieszczona w perspektywie UE
  -cel konsultacji prowadzonych w formule EWP określił jako dążenie do wypracowania wspólnej polityki w praktycznych sprawach , którymi związane są interesy europejskie , gdzie przyjęcie wspólnego stanowiska jest konieczne lub pożądane.
  -generalną regułą, iż każde państwo przed podjęciem ostatecznej decyzji ma obowiązek konsultowania się ze swoimi partnerami w ramach mechanizmu EWP .
  Raport Kopenhaski okazał się doskonałaą podstawą dla szybkiego szybkiego znaczącego rozwoju EWP w ciągu następnych lat. Mechanizm instytucjonalny EWP zaczął sprawnie funkcjonować .

UTWORZENIE RADY EUROPEJSKIEJ I RAPORT TINDEMANSA

• 14 grudnia 1973 zaaprobowany „Dokument o Tożsamości Europejskiej”
  -zaaprobowany przez MSZ na spotkaniu w Kopenhadze
  -cleem dokumentu lepsze zdefiniowanie stosunków Dziewiątki z innymi krajami oraz jej pozycji i roli w świecie .
  -przyjęto iż podstawą tożsamości europejskiej jest jedność
  -Europa powinna się zjednoczyć i mówić jednym głosem

• 9-10 grudnia 1974 Szczyt w Paryżu tworzy RADĘ EUROPEJSKĄ
  -to wspólny organ EWP i WE
  -wprowadza regularne spotkania szefów rządów z udziałem MSZ 3 razy w roku
  -nie powołano sekretariatu a obsługę administracyjną miało zapewniać państwo goszczące spotkania na najwyższym szczeblu.
  -szczyt podjął też decyzję o wzmocnieniu roli Prezydencji i przyznaniu ograniczonej roli Parlamentowi Europejskiemu.
  –na zlecenie tegoż szczytu premier Belgii Tindemans przygotował raport

• 7 stycznia 1976 opublikowany Raport Tindemansa
  -opisano w nim wszystkie obszary ,elementy składowe projektowanej Unii
  -kwestia zewnętrznej osobowości : UE ma oznaczać że reprezentują jednolity front wobec świata zewnętrznego
  -zawiera wiele propozycji mających na celu ujednolicenie polityki zewnętrznej np. chce by Rada Europejska podjęła 3 decyzje ;1) o zniesieniu różnicy między spotkaniami ministerialnymi w ramach EWP i Wspólnoty 2) by wszystkie problemy były przedmiotem dyskusji ,włączając aspekty bezpieczeństwa 3)przekształcenie natury EWP przez zastąpienie zobowiązań politycznych obligacjami prawnymi
  -podkreśla konieczność wspólnej polityki obronnej
  -raport był wielokrotnie dyskutowany ale tylko niektóre propozycje doczekały się akceptacji.

RAPORT LONDYŃSKI

• 1978 -1981 to stagnacja EWP .Po inwazji ZSRR na Afgansiatn są trudności z wypracowaniem wspólnego stanowiska Dziewiątki .Pojawiały się kolejne problemy: przeciągał się konflikt bliskowschodni , kweistai kolejnego rozszerzenia wspólnoty.Coraz bardziej pilna stawała się potrzeba wprowadzenia usprawnień do mechanizmu współpracy politycznej .Wówczas inicjatywę zreformowania EWP podjęła WB:

• 13 października 1981 Raport Londyński przyjęty na spotkaniu MSZ

-utworzono sekretariat Trójki

-ustalono pełne włączenie Komisji Wspólnot Europejskich do spraw EWP na wszystkich poziomach i zwiększenie roli przeydencji

-kwestie bezpieczeństwa po raz pierwszy uznano za przedmiot zainteresoewnia EWP

-na szczycie państwa zobowiązały się iż będą konsultować z partnerami przez przyjęciem ostatecznego stanowiska lub wystąpienie z inicjatywą narodową we wszystkich ważnych kwestiach polityki zagranicznej , które są przedmiotem zainteresowania całości państw.

-wprowadzono procedurę kryzysową

PROJEKTY UTWORZENIA UE

• 12 listopada 1981 PLAN Hansa –Dietricha Genschera i Emilio Colombo

-składał sie z “Projektu Aktu Europejskiego” zawierającego mieszankę deklaracji politycznych

-druga część to propozycje instytucjonalnych zmian np. nadanie formalnego statusu Radzie Europejskiej ,która miałaby kierować zarówno EWP jaki WE .

-zaproponowano zwiększenie kompetencji Parlamentu

-plan poddany ostrej krytyce –dyskusje nad powyższym projektem toczą się grupie powołanej przez MSZ-ów , a w rezultacie propozycja Aktu Europejskiego przekształcona w uroczystą „Deklarację o UE”

• 19 czerwca 1983 podpisana „Deklaracja UE ” w Stuttgarcie

-podkreślała znaczenie zwiększenia spójności i ścisłej koordynacji między istniejącymi strukturami Wspólnoty i EWP

-innowacją było rozszerzenie zobowiązania EWP do koordynacji w sprawach politycznych aspektów bezpieczeństwa o ekonomiczne aspekty bezpieczeństwa.

Zabrakło jednak zgody na włączenie aspektów militarnych

EWP pozostawała więc nadal wygodną dla państw członkowskich instytucja prawnie ich nie wiążącą , funkcjonującą poza Traktatami Rzymskimi i niezwiązaną ze Wspólnotą Europejską.

• Inicjatywę przejął , wyłoniony po raz pierwszy w powszechnych i bezpośrednich wyborach w czerwcu 1979 r Parlament Europejski. Prace koncepcyjne trwały 5 lat.

Projekt ustanowienia UE został przyjęty przez Parlament Europejski- 14 lutego 1984 r.

-zakładał rozdzielenie kompetencji na „wyłączne” zastrzeżone dla Unii , kompetencje „zbieżne” przynależne Unii i państwom członkowskim oraz współpracę w formule międzyrządowej

-międzyrządowy charakter EWP miał być utrzymany tak długo , jak długo rządy będą sobie tego życzyć

• 25-26 czerwca 1984 posiedzenie Rady Europejskiej w Fontainbleau

-powołała ona komitet ad hoc złożony z osobistych przedstawicieli szefów państw i rządów , zlecając mu przygotowanie raportu z propozycjami usprawnienia współpracy zarówno we Wspólnocie , jak i w zakresie polityki zagranicznej oraz innych dziedzinach. Komitetem kieruje James Dooge

• marzec 1985 Bruksela –RAPORT DOOGE’A

-konstatował że wspólnota znajduje się w stadium kryzysu i wyprowadzał z tego wniosek ,że wspólna wola polityczna p.członkowskich musi znaleźć wyraz w stworzenie prawdziwej politycznej całości tj. Unii Europejskiej.

-raport proponuje elastyczne środki do osiągnięcia tego celu.

-zachowano rozdzielność miedzy EWP a Wspólnota ,ale zapowiedziano ,żę będzie ona systematycznie zmniejszana.

-proponuje by wzmocnić konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa , włączając do nich sprawy technologii zbrojeniowych i doktryn strategicznych.

-komitet Dooge’a proponował zwołanie konferencji p.członkowskich w celu podjęcia negocjacji nad projektem traktatu o UE (Rada Europejska w Brukseli nie przyjmuje tej propozycji)

• 28-29 czerwca 1985 Rada Europejska na sesji w Mediolanie

- podjęła decyzję o zwołaniu konferencji w sprawie UE

-potwierdziła cel stworzenia wspólnego rynku

-poparła francuski projekt współpracy technologicznej EURECA

-ustaliła że konferencja zajmie się :wypracowywaniem traktatu o wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa oraz uzgodnienie poprawek do traktatu o EWG ,zwłaszcza odnośnie do mechanizmu decyzyjnego i rozszerzania traktatu na różne dziedziny.

• Konferencja międzyrządowa w sprawie rewizji Traktatu o EWG rozpoczęła się 9 września 1985 w Luksemburgu na szczeblu MSZ

-ustalono ,że EWP to będzie „europejska polityka zagraniczna”

-podtrzymano deklarację ze Stuttgartu w której były zobowiązania o ściślejszym koordynowaniu stanowisk narodowych w politycznych i ekonomicznych aspektach bezpieczeństwa oraz o tworzeniu technologicznych technologicznych przemysłowych warunków niezbędnych dla bezpieczeństwa państw członkowskich.-poza obszarem zainteresowania EWP pozostawały zagadnienia obrony , które należały do kompetencji UZE .

Zasadnicze kwestie : stałego sekretariatu i czy EWP powinna być włąćzona do trakatu Rzymskiego zostały rozstrzygnięte na wyższym szczeblu . Rada Europejska na posiedzeniu w dniach 2-3 grudnia 1985 zaakceptowała pakiet porozumienia przedłożony przez rezydencję luksemburską .Następnie porozumienie to potwierdzili MSZ na spotkaniu w Brukseli w dniach 16-17 grudnia .Przyjęty tekst oparty był na strukturze zaproponowanej w czerwcu przez FR , ale pominięto w nim kontrowersyjne punkty takie jak Rada Unii i jej sekretariat. Nadano mu nazwę JEDNOLITY AKT EUROPEJSKI.

17 lutego 1986 JAE podpisany przez 9 państw

28 lutego 1986 dołączają Grecja, Dania i Irlandia.

1 lipca 1987 JAE wchodzi w życie

treść JAE bardzo szczegółowo omówiona na stronie 42 

JAE rozwiązuje kwestię stałego Sekretariatu –siedziba Bruksela

-jego zadaniem wspomaganie Prezydencji w przygotowywaniu i prowadzeniu działalności w ramach EWP

-przyznano mu kompetencje administracyjne i wspierające

-składał się z dyplomatów państw członkowskich Rozwój politycznych wydarzeń na przełomie ’80 i ’90

miał głęboki wpływ na sposób w jaki EWP i Wspólnota Europejska pracowały oraz stwarzały niezbędne bodźce do urzeczywistnienia spójności postanowień JAE.Państwa członkowskie tym aktem były zobowiązane do działania w sposób zintegrowany.

POMIJAM TEMAT O WSPÓŁPRACY W ZAKRESIE WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

TRAKTAT Z MAASTRICHT

W warunkach szybkiego załamywania się zimnowojennych podziałów wzrastała potrzeba dalszego wzmocnienia –rozszerzonej w 1987 JAE –Europejskie Współpracy Politycznej .Upadek muru berlińskiego to początek zjednoczenia Niemiec , także kryzys w Zatoce Perskiej ma wpływ na podjęcie przez Europę Zachodnia przyspieszonych prac nad stworzeniem od dawna zapowiadanej UE

Z pierwszą inicjatywą w tym względzie występuje rząd belgijski 20 marca 1990 , który proponuje wzmocnienie aparatu instytucjonalnego i rozwój współpracy w dziedzinie polityki zagranicznej poszerzonej o zagadnienia bezpieczeństwa.Brak poparcia większości członków.

25 -26 czerwca 1990 na sesji Rady Europejskiej w Dublinie szefowie państw i rządów postanowili zwołać w grudniu dwie równoległe konferencje Międzyrządowe ;pierwszą na temat unii gospodarczej i monetarnej , a drugą w sprawie unii politycznej .

Od tej pory prace nabierają tempa.

1 lipca 1990 wchodzi w życie część postanowień o utworzeniu Unii Gospodarczej i Walutowej EMU

27-28 października jedenaści państw zaaprobowało projekt Unii Gospodarczej i Walutowej (przeciw WB)

14-15 grudnia 1990 posiedzenie Rady Europejskiej w Rzymie inauguruje rozpoczęcie dwóch równoległych Konferencji Międzyrządowych.

Dyskusje nad dopracowaniem projektu traktatu o UE były bardzo zażarte – ścierały się dwie koncepcje :

-pierwsza: reprezentowana przez FR , NIEMCY ,Hiszpanię Belgię , Luxemburg- zakładała skonstruowanie silnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w ramach budowanej UE oraz rozpoczęcie prac nad stworzeniem wspólnej polityki obronnej mającej doprowadzić w przyszłości do wspólnej obrony ; UZE miała być integralną częścią UE i być kierowana przez Radę Europejską

- druga lansowana przez WB ,HOL, PORT, DANIA ;opowiada się za utrzymaniem związków między

UZE i przyszłą UE ,ale zakładała pozostawienie jej jako autonomicznego podmiotu obronnego ; europejska polityka obronna była rozpatrywana jako idea długofalowa , która nie może p[przynieść uszczerbku NATO; natomiast wspólna politryka zagraniczna i bezpieczeństwa UE powinna mieć charakter międzyrządowy i być prowadzona na zasadzie jednomyślności.

9-10 grudnia 1991 Maastricht spotkanie przywódców państw

-osiągnięty kompromis

-TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ podpisany 7 lutego 1992 przez MSZ i min. finansów Dwunastki

Ustanawiał trójfilarową strukturę tworzonej UE –wchodzi w życie 1 listopada 1993

GŁÓWNE POSTANOWIENIA (to już z małego słownika SM):

1. ustanawia UE opartą na trzech wspólnotach i wzbogaconą o nowe formy współpracy , wspólnoty nadal funkcjonują na podstawie swoich statutów
2. Zmienia i uzupełnia statuty trzech wspólnot , najwięcej zmian do EWG;

-zmiana nazwy EWG na WE

-rozszerza zakres kompetencji i zadań Wspólnoty o nowe zagadnienia np. ochrona zdrowia , ochrona konsumenta itp.

-do podstawowych celów Wspólnoty dodaje m.in. utworzenie unii gospodarczej i monetarnej

-wprowadza zmiany instytucjonalne , w tym zwiększa uprawnienia Parlamentu

3. Reguluje współpracę w dwóch dziedzinach , które nie wchodzą w zakres kompetencji trzech Wspólnot

-wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa

-wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne

4. Ustanawia obywatelstwo UE

TRZY FILARY UNII EUROPEJSKIEJ :

I FILAR WSPÓLNOTA EUROPEJSKA: (filar gospodarczy i społeczny)

-WSPÓLNY RYNEK

-UNIA GOSPODARCZA I MONETARNA

-WSPÓLNE POLITYKI (rolna, handlowa ,transportowa)

-POLITYKI SOLIDARNOŚCIOWE (regionalna i socjalna –ich cel to niwelowanie różnic gospodarczych i społecznych)

-OŚWIATA

-KULTURA

-SIECI TRANSEUROPEJSKIE

-OCHRONA KONSUMENTA

-OCHRONA ZDROWIA

-ŚRODOWISKO NATURALNE

II FILAR POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA (filar polityczny-aspekty zewnętrzne)

-KONSULTACJE , USTALANIE WSPÓLNYCH STANOWISK (pokój ,prawa człowieka ,demokracja, pomoc krajom trzecim)

-WSPÓLNE DZIAŁANIE (OBWE, rozbrojenie ,ekonomiczny aspekt zbrojeń)

OBRONA (UZE)

III FILAR SPRAWY WEWNĘTRZNE I WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI (filar polityczny –aspekty wewnętrzne)

-POLITYKA AZYLOWA

-OCHRONA GRANIC ZEWNĘTRZNYCH

-POLITYKA MIGRACYJNA

-WALKA Z PRZEMYTEM NARKOTYKÓW

-WALKA Z ZORGANIZOWANĄ PRZESTĘPCZOŚCIĄ

-WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

-WSPÓŁPRACA POLICJI

-WSPÓŁPRACA CELNA